Οι εξομολογήσεις μιας γυναίκας…

Αυτή η εβδομάδα είναι η εβδομάδα των εξομολογήσεων. Σήμερα ημέρα Πέμπτη -και δε Μεγάλη Πέμπτη- με τον καιρό να μας θυμίζει περισσότερο χειμώνα παρά Άνοιξη σκέφτηκα να σας γράψω για εκείνες τις εξομολογήσεις που κάνουμε εμείς οι φίλες ή γενικά εμείς οι γυναίκες.Γυναίκες προς γυναίκες, όπου καταθέτουν την ψυχή τους ανάλογα με το θέμα που τους καίει.

Είμαστε ολίγον μυστήρια πλάσματα , αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε – όχι ότι οι άντρες πάνε πίσω-, αλλά σε εμάς πέφτουν όλα τα ¨βάρη», είμαστε γυναίκες, εργαζόμενες, μητέρες, σύντροφοι, τα πάντα κάνουμε και μπορούμε να τα καταφέρουμε, ακόμα και όταν δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, γυρνώντας κομμάτια στο σπίτι και συνεχίζουμε ακάθεκτες στο έργο μας. Παιδιά, σκυλιά, γατιά, δουλειά στο σπίτι, καθάρισμα, μαγείρεμα και ένας σύζυγος να περιμένει για να του ετοιμάσει φαγητό, να του πλύνει τα ρούχα και φυσικά να τον δει για λίγο όσο προλαβαίνει δηλαδή.

Φίλες που είναι μητέρες ή χωρισμένες μανούλες – και τονίζω το χωρισμένες μανούλες– είναι πρότυπα και ηρωίδες για εμένα γιατί τα καταφέρνουν όλα και πάνω από όλα βάζουν τα παιδιά τους και την ευτυχία τους.

Φίλες που έχουν περάσει από κατάθλιψη και παλεύουν με τον εσωτερικό τους κόσμο και τα συναισθήματά τους είναι και αυτές για μένα πρότυπα, γιατί κάθε μέρα δίνουν μάχη για όλα.

Φίλες που χωρίζουν και πονάνε αλλά χαμογελάνε σε όλες τις δυσκολίες τους.

Μην ξεχνάτε είμαστε Γυναίκες που άμα θέλουμε κάνουμε θαύματα , που μιλάμε με τα μάτια και την ψυχή μας, που δίνουμε αγώνα για όλα και τα καταφέρνουμε μια χαρά. Που αγαπάμε και πονάμε, που ζούμε την κάθε μας στιγμή.

Χαμογελάμε και εξομολογούμαστε ότι όλα τα μπορούμε ακόμα και όταν έχουμε δυσκολίες….